Een Belg in Guilin, ofwel: de eenzame schoonheid
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
08 Oktober 2008 | China, Xi'an
Na het bezoek aan het terracotta leger bij Xi'an dat van het begin tot het eind mateloos boeiend was, volgde de groep, inmiddels tot een enerverend en bijzonder aangenaam geheel samengesmeed, de generaal naar het volgende kwartier: Guilin.
Guilin is de stad van de osmanthusbomen. Een zoete geur die het midden houdt tussen perzik, lychee, en van die rozenlimonade die je in de toko in het Hilversthof koopt, komt je tegemoet zodra je de aankomsthal van het vliegveld uitstapt. De genoemde generaal, reisleider Rob, heeft ons al meerdere malen uitgelegd waarom de stad bekend, of in zijn bewoordingen, gekend is. Meneer is namelijk een Belg. En vindt het leuk om ons allerhande 'kwisvragen' voor te leggen. Zo luidt het antwoord op eerdergenoemde vraag: grotten, heuvels, rotsen, water. En dat is zeker het geval: De stad is omgeven door karstgebergten en 4 rivieren, de Yangtze, de perzikbloesemrivier, de Li rivier en de..ehh..ai, dat wordt een flinke portie strafwerk ben ik bang. Op de eerste dag in Guilin hebben we Fubo Hill (een rots aan de rivier met uitgehouwen boeddhabeelden) de rietfluitgrot en de Elephant Trunk Hill bezocht. Laatstgenoemde rots is volgens de legende een olifant die in het leger moest werken als lastdier. Toen hij gewond raakte verzorgde de lokale bevolking hem. Hij werd weer beter maar wilde toen niet meer terug naar zijn werk, en daarom versteende hij. Nu staat hij met zijn slurf in het water. In Frankrijk is er een rots die hier heel erg op lijkt, en dat staat dan ook op borden met foto's aangegeven bij de ingang van het park.
Vanzelfsprekend steken we voortdurende de draak met Rob's vorm van het bewerken en leiden van de groep. Over draak gesproken, ook van het raden van zijn geboortejaar maakt hij een snaaks spelletje. Niemand die het nog officieel weet, hij heeft slechts onthuld geboren te zijn in het jaar van de draak...Toen we gezamelijk naar de voetmassage gingen en honderuit praatten over reizen, groepen, landen, vrienden (of eerder het gebrek aan echte sociale contacten als je altijd maar op reis bent), werk en dergelijke meer ; )) liet hij helaas nog niets los.
Vandaag hebben we de rijstterrassen van het district Long Sheng in het dorpje Ping An bezocht. Schitterende omgeving, waar ondermeer de Yao-minderheid leeft. De vrouwen van deze groep laten hun haar groeien tot hun 18e, knippen het dan af en bewaren hun lange lokken. Deze maken ze als een soort extension aan hun haar vast dat ze vanaf dan voor altijd laten groeien, en binden vervolgens het geheel op hun hoofd vast. Haren die uitvallen bij het kammen bewaren ze ook en voegen ze weer toe aan de losse streng. Rob vroeg een vrouw die met souvenirs en tasjes langs een pad zat om het haar los te maken, waarna natuurlijk iedereen druk begon de fotograferen, en de handelswaar van de vrouw maar opkocht als tegenprestatie. De reisleider regelde dit allemaal zeer discreet, zoals hij alles eigenlijk goed regelt. Want wie uit de woorden had begrepen dat hij de boel niet op een rijtje heeft zit er naast. Hij heeft zijn eigen elegante manier van doen die na een tijdje wennen heel prettig is. Momenteel is Fana (Jean) ook bij ons als lokale gids. Een schatje. Ze is 27, not married (staat garant voor hele leuke gesprekken in de bus over relaties), en zeer sympathiek. Morgen gaat ze gelukkig ook met ons mee naar Yangshuo.
Op de eerste dag in Guilin op de Fubo Hill had Rob ons weer in spanning gehouden door aan te geven dat we op een punt zouden komen dat naar hem vernoemd was. Iedereen verwachtte de Rob Hill of iets dergelijks. Niet bleek minder waar. Eenmaal aangekomen op de top vertelde meneer smalend dat de rots achter hem die van de 'eenzame schoonheid' was. Geschater alom om de zelfspot en timing. OK, je moet er bij zijn geweest. En dat was iedereen, want alle vrouwen gingen daarna met hem op de foto. Maar het blijft een eenzaam beroep, reisleider.
Guilin is de stad van de osmanthusbomen. Een zoete geur die het midden houdt tussen perzik, lychee, en van die rozenlimonade die je in de toko in het Hilversthof koopt, komt je tegemoet zodra je de aankomsthal van het vliegveld uitstapt. De genoemde generaal, reisleider Rob, heeft ons al meerdere malen uitgelegd waarom de stad bekend, of in zijn bewoordingen, gekend is. Meneer is namelijk een Belg. En vindt het leuk om ons allerhande 'kwisvragen' voor te leggen. Zo luidt het antwoord op eerdergenoemde vraag: grotten, heuvels, rotsen, water. En dat is zeker het geval: De stad is omgeven door karstgebergten en 4 rivieren, de Yangtze, de perzikbloesemrivier, de Li rivier en de..ehh..ai, dat wordt een flinke portie strafwerk ben ik bang. Op de eerste dag in Guilin hebben we Fubo Hill (een rots aan de rivier met uitgehouwen boeddhabeelden) de rietfluitgrot en de Elephant Trunk Hill bezocht. Laatstgenoemde rots is volgens de legende een olifant die in het leger moest werken als lastdier. Toen hij gewond raakte verzorgde de lokale bevolking hem. Hij werd weer beter maar wilde toen niet meer terug naar zijn werk, en daarom versteende hij. Nu staat hij met zijn slurf in het water. In Frankrijk is er een rots die hier heel erg op lijkt, en dat staat dan ook op borden met foto's aangegeven bij de ingang van het park.
Vanzelfsprekend steken we voortdurende de draak met Rob's vorm van het bewerken en leiden van de groep. Over draak gesproken, ook van het raden van zijn geboortejaar maakt hij een snaaks spelletje. Niemand die het nog officieel weet, hij heeft slechts onthuld geboren te zijn in het jaar van de draak...Toen we gezamelijk naar de voetmassage gingen en honderuit praatten over reizen, groepen, landen, vrienden (of eerder het gebrek aan echte sociale contacten als je altijd maar op reis bent), werk en dergelijke meer ; )) liet hij helaas nog niets los.
Vandaag hebben we de rijstterrassen van het district Long Sheng in het dorpje Ping An bezocht. Schitterende omgeving, waar ondermeer de Yao-minderheid leeft. De vrouwen van deze groep laten hun haar groeien tot hun 18e, knippen het dan af en bewaren hun lange lokken. Deze maken ze als een soort extension aan hun haar vast dat ze vanaf dan voor altijd laten groeien, en binden vervolgens het geheel op hun hoofd vast. Haren die uitvallen bij het kammen bewaren ze ook en voegen ze weer toe aan de losse streng. Rob vroeg een vrouw die met souvenirs en tasjes langs een pad zat om het haar los te maken, waarna natuurlijk iedereen druk begon de fotograferen, en de handelswaar van de vrouw maar opkocht als tegenprestatie. De reisleider regelde dit allemaal zeer discreet, zoals hij alles eigenlijk goed regelt. Want wie uit de woorden had begrepen dat hij de boel niet op een rijtje heeft zit er naast. Hij heeft zijn eigen elegante manier van doen die na een tijdje wennen heel prettig is. Momenteel is Fana (Jean) ook bij ons als lokale gids. Een schatje. Ze is 27, not married (staat garant voor hele leuke gesprekken in de bus over relaties), en zeer sympathiek. Morgen gaat ze gelukkig ook met ons mee naar Yangshuo.
Op de eerste dag in Guilin op de Fubo Hill had Rob ons weer in spanning gehouden door aan te geven dat we op een punt zouden komen dat naar hem vernoemd was. Iedereen verwachtte de Rob Hill of iets dergelijks. Niet bleek minder waar. Eenmaal aangekomen op de top vertelde meneer smalend dat de rots achter hem die van de 'eenzame schoonheid' was. Geschater alom om de zelfspot en timing. OK, je moet er bij zijn geweest. En dat was iedereen, want alle vrouwen gingen daarna met hem op de foto. Maar het blijft een eenzaam beroep, reisleider.
-
08 Oktober 2008 - 13:48
Walter & Yanli:
Groetjes vanuit een zonnig Nederland!
Walter & Yanli :-)
-
08 Oktober 2008 - 13:51
Walter:
TIP!
Ga naar de performance in Yangshuo...echt top! -
08 Oktober 2008 - 17:00
Helga:
Heel leerzaam allemaal zeg!! Echt een hele beleving lijkt mij ;-)
Liefs Helga & Marcel -
08 Oktober 2008 - 17:56
Frans:
dat is weer een mooi stuk proza
de foto's ( rijstterrassen en het leger )zijn adembenemend
De terrassen winnen overigens
Dat heb ik nog nooit gezien
Volgens mij was het moment ( licht) ook goed
groeten Frans -
09 Oktober 2008 - 07:51
TIP:
Jaar van de draak is o.a. 1976 ;-)
Gr.
Walter -
09 Oktober 2008 - 13:08
Raymond:
Hoi Iris,
Dat Terra cotta leger is prachtig. Heb het zelf ook eind augustus gezien tijdens een tentoonstelling in Assen. Daar stonden enkele beelden opgesteld. Jullie hebben leuke belevenissen daar.
Geniet nog van de laatste dagen... ennuh mooi fotos's hoor. Groet Raymond -
09 Oktober 2008 - 20:53
Hoi Iris,:
Kom er nu pas aan toe om over je reis door China te lezen...Volgens mij zijn jij en je moeder echt aan het genieten! De tijd vliegt natuurlijk en hopelijk zien jullie alles wat jullie willen zien. Maar je kan natuurlijk altijd terug. Erg leuk om te lezen wat je meemaakt!
Groetjes,
Madelon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
